Murat Temüroğlu

Özürlü değil. ENGELLİ..

Bu gün içimden ne zamandır aklımda olan ama bir türlü yazıya dökemediğim, sanki yazıya döktüğümde birilerini rahatsız edeceğimi düşündüğüm bir konu hakkında yazmak istedim.
Çocuklarının ne kadar yaramaz olduğundan ve artık yaramazlıklarının nedeni ile çok yorulduğundan, peşlerinden koşmaktan bıkkınlık geldiğinden şikâyetçi olan siz değerli anne ve babalara ufacık bir hatırlatma ve farkındalık yaratma amaçlı, ve hatta hayat kaidesinde koştururken her daim atladığımız şükür etme olgusunu bir nebzede olsa sizlere hatırlatıp çocuklarınıza olan bakış açısının yönünü değiştirmek istiyorum. Ukalalık ve bilmişlik olarak algılanırsa şimdiden siz değerli ebeveyn’ ler den özür.
Tüm dünyada milyonlarca Engelli çocuk, sizin artık bıktığınız, peşinden koştuğunuz yani şikâyetçi olduğunuz şeyleri yapamamaktadır. Onların aileleri sizlerin şikâyet ettiği şeyleri çocuklarında göre bilmek için dünyaları ve hatta canlarını vermeye hazırlar.
Mesela; çocuğunun çok konuştuğundan şikâyet edenler. Yavrusun bir kelime söyleye bilmesi için geceler boyu dua eden, çocuğunun bir dakika yerinde durmadığından yakınanlar. Bırakın koşmasını bir adımına dünyaları vermeye hazır nice anneler babalar olduğunu bilin istedim. Bilin ki aslında sizlerin yaramazlık diye tabir ettiğiniz şeylerin aslında sizlere Allahlın vermiş olduğu bir lütuf olduğunun farkına varın.
On sekiz yaşında, yürüyemeyen, kendi başına ihtiyaçlarını karşılayamayan bir çocuğun annesi kadar yormuyordur sizi yaramaz çocuğunuz. Ya da tekerlekli sandalyesi olmadığından sırtında oradan oraya taşıdığı yavrusu kadar bıktırmıyordur sizi koşuşturan çocuğunuz. Ve en acısı belli bir yaşa gelince hayata gözlerini kapatacak olan bir çocuğun, gözler önünde eriyişi kadar canınız yanmıyordur.
Bu saydıklarım hayal dünyası değil. Gerçeklerin tamda kendisidir.
Tabi ki ; bunları derken çocuğunuzun her yaptığını hoş görün demiyorum. Ya da sizin aslında yorulmadığınızı, yıpranmadığınızı kast etmiyorum. Mutlaka çocuk bakmak ve çocuk yetiştirmek sorumluluğu ve meşakkati çok olan yorucu bir iştir. Ama anlatmak istediğim biraz daha hoş görü ve çokça Şükretmeniz.
Unutmayın, bu çocuklar dünyaya engelli olarak gelmeyi istemedi. Allah onları biz insanlara imtihan ve şükür vesilesi olarak verdiğine inanırsak, hem onları hem de onların ailelerini daha iyi anlayıp kendi yaşantımıza da farklı bir açıdan bakma şansı elde edebiliriz.
Birde küçük bir not:
Onların bu dünyada özür dileyecek bir kusurları yok. onlar sadece bazı konularda Engelliler. O yüzden onlara özürlü değil ENGELLİ olarak bakalım.
Her şeyde olduğu gibi başımıza gelmesini beklemeden, hoş görü ve sağduyu içinde aynı hayatı paylaştığımızı unutmadan beraber yaşayalım.
Murat TEMÜROĞLU

Bu Yazı 808 defa okunmuştur..



---------------------- Yorumlar ----------------------

Yorum eklemek için aşağıdaki formu doldurun..

Adınız  :

Şehir  :

Yorumunuz  :